Novi ponedeljak i prilika da upoznate autorku koju do sada nismo imali prilike da vidimo u Čačku – Aleksandriju Ajduković o čijem višemedijskom stvaralaštvu će govoriti naša dugogodišnja saradnica, Aleksandra Caca Sekulić iz beogradskog Centra za kulturnu dekontaminaciju.

“Rad Aleksandrije Ajduković kreće se ka preseku fotografije i pokretne slike, ili u njenoj tranziciji, ali i u koncentričnom širenju procesa i značenja: autor-zajednica u radu- publika. Zaustavljeno vreme fotografije u eksperimentima Aleksandrije Ajduković postaje upitno i pokreće se iz autorske elipse, mašte gledalaca i igre konteksta, gde se i tempo i svetlo i otkriveno i skriveno udružuju da publiku povedu do novog zajedničkog vremena, u slikama koje su im bliske, ali nove.“ (Aleksandra Sekulić)

Program projekcije:

1. Ibarska highway, 11’50“
2. Integracija u tri faze, 16’00“
3. Debeli utorak, 8’25“

Program je podržan od strane Ministarstva za kulturu Republike Srbije.

Aleksandra Sekulić

Filološkinja opšte književnosti i teorije književnosti, programska urednica u Centru za kulturnu dekontaminaciju (CZKD) u Beogradu. U 2000im bila je programska urednica i producentkinja u Akademskom Filmskom Centru u Beogradu, i članica pokreta Low-Fi Video, projekta Medijska arheologija i grupe Kosmoplovci. Od 2019. urednica u časopisu Beton.

Master studije završila na interdisciplinarnim studijama Menadžment u kulturi i kulturna politika na Balkanu, UNESCO Chair, Univerzitet umetnosti u Beogradu i Universite Lumiere Lyon 2. 2008. godine odbranila master tezu »Arhiviranje kao kulturna forma: stvaranje video arhiva i databaza«, (original: »Archiving as a cultural form: creating video archives and databases«, mentor: prof. Milena Dragićević-Šešić, i uz stručnu pomoć kustoskinje Gabi Fajers (Gaby Wijers) u istraživanju na Times Based Arts Institute u Amsterdamu).

Diplomirala na grupi Opšta književnost i teorija književnosti na Filološkom fakultetu u Beogradu 2004. godine. Pohađala program Centra za istoriju i teoriju opšte književnosti 1999/2000. Polaznica obaveznog programa Beogradske otvorene škole 1998/99., sa završnim radom »Antropološki aspekti uloge boginje Atine u Eshilovoj Orestiji« (mentor: prof. Slobodan Dušanić).

Aleksandrija Ajduković

Rođena je 1975. u Osijeku. Diplomirala je na Akademiji umetnosti BK u Beogradu u klasi Milana Aleksića. Master studije završila je u Novom Sadu na Akademiji umetnosti u klasi Đorđa Odanovića. Bila je gost student Marine Gržinić na klasi za postkonceptualnu umetničku praksu na bečkoj Likovnoj akademiji. Doktorirala je 2018. na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu na Odseku za teoriju dramskih umetnosti kulture i medija sa tezom „Teorija animal printa“.

Zaposlena je na Fakultetu za medije i komunikacije na odseku za digitalnu umetnost kao predavač na fotografskim predmetima: Dokumentarna fotografija, Konceptualna fotografija, Fotografsko istraživanje i Savremena fotografija.

Trostruka je finalistkinja Mangelos nagrade, dobitnica je nagrade 45. Oktobarskog salona, Henkel Art Award za mladog umetnika 2005, dok je njen autorski alternativni film Ibarska Highway nagrađen je specijalnim priznanjem za debitantsko ostvarenje na festivalu Balkan beyond Borders u Grčkoj; posebno priznanje – diplomu na Martovskom festivalu 2019.; nagradom za posebna dostignuća na Alternativama 2019.

Kroz portretisanje slučajnih prolaznika, naturščika-modela na elaboriran I duhovit način beleži fenomene za savremeni život I njegovne svakodnevne refleksije u domenu mode, pop culture I lifestyle-a  (ne)urbanih sredina.

Fotografska praksa Aleksandrije Ajduković poslednjih godina sve više istupa ka kinematografiji ne bi li ukazala na povezanost fotografije i filma, ka proširenom polju fotografije, odnosno filmom pojačala utisak spontanosti, kao jedne od glavnih strategija pri dokumentarističkom načinu beleženja.

IBARSKA HIGHWAY

“Film je stvoren u igri ritma brzog kretanja niz užurbani put u smeni prizora i konteksta, i sa druge strane pokušaja da se fotografijom uspori ritam i vreme vrati ljudskom životu i prirodi uz sam put, čije bogatstvo i raznolikost iziskuju vreme za razumevanje i često ostaju nevidljivi ili redukovani ako se opažaju samo iz brzog toka putovanja…“

INTEGRACIJA U TRI FAZE

Autorka filma se preselila iz glavnog grada u obližnje selo. Film prati tri integrativne faze. Faze su medeni mesec, trezvenost i integracija. Glavni protagonisti su ljudi iz budućnosti, žene slovačkog porekla u tradicionalnoj odeći na biciklima koje žive u administrativnom sedištu autorkinog sela.

DEBELI UTORAK

Film „Debeli utorak“ je  snimljen Lokokino tehnikom  u kojima se prikazuju pokladne svečanosti ili maškare u tri srpska sela: Starci u Vukovcu, Fašanke u Grebencu i Bele poklade u Lozoviku. Struktura filma je dinamično i pulsirajuće smenjivanje ustaljenog reda rituala i izranjajućeg haosa individualnih radnji. Postavljaju se pitanja odnosa prema kulturi, tradiciji, prirodi.